พระปิดตาผงกระดูกผี วัดโพธิ์ ท่าเตียน กรุงเทพฯ

     ครั้งในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ครูบาอาจารย์ต่างร่วมแรงร่วมใจช่วยบ้านเมืองแม้นช่วยทางตรงไม่ได้ก็ช่วยทางอ้อมโดยสร้างเครื่องรางของขลังแจกจ่ายแก่ทหารหาญและญาติโยมทั่วไป

พระอาจารย์หนูหรือขรัวตาหนูวัดโพธิ์พระนครพื้นเพท่านเป็นชาวเขมรจาริกธุดงค์มาจากที่อื่นมาจำพรรษาอยู่ณวัดโพธิ์เล่ากันว่าท่านมาพักรักษาตัวอยู่ที่วัดโพธิ์แห่งนี้ช่วงก่อนเกิดสงครามผู้ฅนต่างรู้จักว่าท่านเป็นพระหมอดูด้วยท่านดูฤกษ์ยามและข้าวของหายได้ทั้งทำนายทายทักได้แม่นยำนัก

เนื่องจากพระอาจารย์หนูมีความชำนาญในวิชาอาคมและไสยศาสตร์มากการสร้างพระเครื่องของท่านจึงทำแบบพิสดารผิดแปลกไปจากการสร้างพระเครื่องของพระเกจิอาจารย์ทั่วๆไปด้วยท่านเห็นว่าเวลามีผู้ฅนล้มตายเป็นจำนวนมากวิญญาณบางดวงยังไม่ถึงที่ตายก็มีมากวิญญาณเหล่านี้ไม่สามารถไปผุดไปเกิดได้ทันที

วิญญาณบางดวงยังมีความโกรธแค้นดุดันบ้างไปเข้าสิงผู้ฅนสร้างดวามเดือดร้อนซ้ำซ้อนอีก

ด้วยความรอบรู้แตกฉานของขรัวตาหนูท่านเห็นว่าพึงคุณผีนี้ก็เร็วแรงดีดึงวิญญาณเหล่านั้นให้ได้สร้างกุศลช่วยผู้ฅนอีกทางหนึ่งท่านจึงคิดนำเอาผงเถ้ากระดูกผีที่โดยมากเป็นผีตายโหงจากภัยสงคราม 

ท่านนำกระดูมาผสมกับว่านยาของอาถรรพ์ผสมกับผงพุทธคุณ , ผงอิทธิเจเมื่อมีผู้ได้รับพระไปเกิดอภินิหารนานา ทำให้พระกระดูกผีวัดโพธิ์เป็นที่รู้จักล่ำลือมาจนปัจจุบันและผลที่ได้กลับแปลกประหลาดแรงเร็วและเฮี้ยนกว่าวัตถุมงคลชนิดอื่นๆ